31 Ekim 2011 Pazartesi

YILLAR SONRA KADIKÖY KIZ LİSESİ



1978 - 1979 Öğretim Yılı başlarken; ürkek adımlarla okulun kapısından içeri girmiştim; altı yıl boyunca yaşayacağım her şeyin günün birinde anıya dönüşeceğini bilmiyordum.
İlk okulu siyah önlük, beyaz yaka giyerek okuyan bir kuşağın çocuğuydum.
 Lacivert etek ve hırka, beyaz gömlek, çorap ve ayakkabılarımla pek bir havalı hissediyordum kendimi !!!

Çocuktum, yeni bir hayata adım atıyordum ve o günlerde etek boyunu belden kıvırarak kısaltmak aklımın ucundan bile geçmiyordu !!!

Sınıfım 1 - G, uçsuz bucaksız okulumun " Yeni Bina " denen deniz manzaralı binasının zemin katındaydı.

 Kalabalıktık, benim gibi lacivert formaya bürünmüş bir sürü kız vardı sınıfımızda ve o gün hiç birimiz kız lisesinde okumanın ayrıcalığının farkında değildik.

Altı yılı bir arada geçirince  birer kız kardeş haline dönüşeceğimizi de bilmiyorduk.

Yıllar geçti, orta okul bitti, lise dönemleri başladı.

Liseyi bitirdiğimizde,  üniversite telaşının içindeydik.

Okulun konferans salonunda mezuniyet balosu yapmıştık.

Şimdiki gibi otellerin havuz başında, şahane tuvaletler giyerek değil; kendi çapımızda, küçük mutlulukları sevince dönüştürerek eğlenmiştik.  Bir de ağlamıştık, vedalaşırken ...

Yıllar sonra, anıların içine girdiğim zaman,  yazılı ve sözlü sınavların stresinden çok, bol kahkaha ve neşe düşüyor aklıma.

O zamanlar teknoloji ile bu kadar haşır neşir değildik, çoğumuzun evinde telefon bile yoktu ve koptuk birbirimizden.

Hatıra defterlerimize yazdığımız gibi  "  hayatın sarp ve dikenli yollarında " yürümeye başladık, epeyce yol aldık ve 28 yıl sonra teknoloji hayatımızın ayrılmaz parçası olduğunda   birbirimizi bulduk.
Eski günleri özlemle anarak el ele tutuştuk.

Ekim ayında,  Kadıköy Kız Lisesi 1984 mezunları buluştular yeniden; ben oğlumun hastalığı yüzünden aralarında olamadım, sesim ve yüreğimle eşlik ettim onlara.

Kadıköy Kız Liseli olmak ayrıcalıktı.
Düşünüyorum da, belki de ayrıcalık Kadıköy Kız Lisesi 1983 - 1984 yılı mezunu olmaktaydı kimbilir. . .

*****
NOT : Bu yazı tüm KKL 1983 - 1984 yılı mezunu arkadaşlarıma ve aramızdan çok  erken ayrılan gülen yüzlü arkadaşımız Hülya Özkara'ya ithaf olsun ...

29 yorum:

Unknown dedi ki...

eski resimlere bakmak değişimi izlemek insanı nasılda mutlu ediyor, hele de 80 lerde o dönemi gençlik yıllarında yaşamak, kıyafetleri hariç seviyorum 80'leri :)

Aynur (Küçük Hala) dedi ki...

ben de fotoğraf albümü zaman zaman elime alır her bir fotoğrafın üzerinden dokunarak geçerim her defasında
ve hep aynı keyfi alırım
ya da hüznü duyarım
ya da özlemi hissederim
ne demek istediğini, ne hissettiğini öyle iyi anlıyorum ki ÖZLEMcim

anılar...ah anılar...

BAYKUŞ GÖZÜYLE... dedi ki...

Ne kadar içli yazmışsınız,çok hoşuma gitti ve duygulandım.
Ne şanslısınız ki öyle güzel bir okulda okuyup ,bugün güzel anılarınızı paylaşabiliyorsunuz...
Fotoğraflar da çok hoş,çok anlamlı.
Bu arada oğlunuza geçmişler olsun.
Nice buluşmalarda arkadaşlarınızla bir arada olun:)

GÖNÜL dedi ki...

bende 85 erenköy kız lisesi mezunuyum resimlere bakınca duygularım coştu hemen eve dönünce yıllığımı çıkarıcam ne güzel günlerdi

Meyra dedi ki...

Özlemcim ne güzel bir post olmuş ahh birde sende olsaydın bu duygu çoşkusunun içinde daha güzel olurdu..ama önemli olan herzamanki gibi sağlık diyorum ve oğluşuna acil şifalar diliyorum.Anılar yaşananlar güzelse unutulmuyor işte böyle:)siyah beyaz karelerde hangisi sensin merak ettim ben;)

Zeynep Özmen Ünlü dedi ki...

ne güzel bir anlatım olmus. bende ortaokulu NKL nişantaşı kız lisesinde okumusutum. Gercekten Kız lisesinde okumak cok baska.

MAVİANNE dedi ki...

harika bu hayat sayfalarını bizimle paylaştığın için teşekkürler canım
ne kadar güzel 28 yıl sonra birlikte olabilmek
keşke sen de olabilseydin aralarında

emine sarıkaya dedi ki...

evet çok güzel bir geceydi gerçekten...28 yıl sonra tekrar yeniden başlamak, birlikte çıkılan yolu hayatın yarısından sonra tekrar yakalamak,çocukluğunun en deli dolu zamanlarını geçirdiğin arkadaşlarını yeniden bulmak,özelliklede kkl li ve 84 mezunu olmak harika bir duygu..şte bu 35 kadını bir araya getiren arkadaşlarıma buradan sonsuz teşekkürler....

Nazpek dedi ki...

işte hayatın izleri

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Dürrü Yekta : Yaaa evet ne biçim kıyafetler giyermişiz di mi?

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Aynur : Anılar albümdeki fotoğraflar vazgeçilmezim benim de Aynur'cum :)

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Baykuş Gözüyle: Natali'cim iyi ki okumuşum KKL'de. Farkını şimdi daha iyi anlıyorum. Oğlum daha iyi teşekkür ederim. Bu ayın sonunda bir buluşma daha var, ona katılacağım inşallah :)

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Gönül : Gönül'cüm çok özel günlermiş aslında, yıllar geçince anlıyor insan.

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Meyra : Canım sağol, oğlum iyi çok şükür. Ay sonunda bir buluşmamız daha var, orada olacağım inşallah :)

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Zeynep Özmen Ünlü : Gerçekten kız lisesi farklıymış, yıllar geçince daha iyi anladım canım.

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Mavi Anne : Çok hoş bir duygu gerçekten de Mavi Anne'cim.Bir sonraki toplantıya inşallah katılacağım ben de ...

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Emine Sarıkaya : Arka sıra arkadaşım, çok istedim aranızda olmayı ama 25'inde oradayım kısmetse, özlem gidereceğiz inşallah, sevgiler kocaman:)

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Nazpek : Sağol canım, gerçekten iz bırakmış okulum bende:)

Adsız dedi ki...

Bilgileriniz çok işime yaradı.Bizde kurumsal web sayfası sorunlarında sizlere yardımcı olabiliriz.

Panpankedi Ayca dedi ki...

Herkese Merhaba,

Yazınızı okuyunca, bir KKL' li olarak çok duygulandım. Bende 2002 mezunu olarak şunu diyebilirim ki, sanırım KKL için zaman önemli değildi. Anlatılmaz yaşanır dedirtecek bir deneyimdi. Artık maalesef kız lisesi değil. Olsun, anılar damağımızda hoş bir lezzet gibi kalacak.

Hoşçakalın :)

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Çok sevindim yorumuna Ayca, demek sen de 2002 mezunusun. Bizden 18 yıl sonra. Gerçekten çok haklısın KKL, anlatılamaz yaşanır.
Merak ettim lise arkadşalrınla biizm gibi görüşüyor musun? Bi yıllar sonra bulduk birbirimizi bir daha kaybeymeye hiç niyetimiz yok.
Sevgiler ...

Panpankedi Ayca dedi ki...

Tüm okul yaşantım boyunca en düzenli görüştüğüm arkadaşlarım KKL'den olanlardır. Sanırım okulumuz bizi sarıp sarmalıyor:) Paylaştığınız fotoğraflara bayıldım. Bırakmayın birbirinizi bence de.

Size rastladığıma çok memnun oldum :)

Sevgiler...

Beyaz Hanımeli dedi ki...

Resimleri görünce inanamadım. Bir sürü arkadaşımın resmi vardı. Çok sevindim. Ben de 84 mezunuyum. Size rastladığım için çok mutlu oldum. Kucak dolusu sevgiler. Türkan.

Beyaz Hanımeli dedi ki...

Resimleri görünce inanamadım. Bir sürü arkadaşımın resmi vardı. Çok sevindim. Ben de 84 mezunuyum. Size rastladığım için çok mutlu oldum. Kucak dolusu sevgiler. Türkan.

Beyaz Hanımeli dedi ki...

Hay Allah iyiliğini versin Özlem, sen miydin :)) Ayyy çok mutlu oldum inan. Yorum yazarken de aklıma geldi, Özlem olabilir mi acaba diye, tesadüfe bak. Çok öpüyorum arkadaşım. Görüşmek dileğiyle.

Unknown dedi ki...

Google karıştırırken bu sayfayı ve resimlerimizi gördüm , gözlerime inanamadım. Ben Eser Atal , kızlar nerelerdesiniz ? Bu bloğu yazan kim ?
Selamlar

Adsız dedi ki...

ben fatiş ılca 6 ed d
mezunuyum iletişime geçmek istiyorum

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Canım bana mail adresini veya face bookun varsa adresini yazsana ben de özlem Özad 6 Tab A'dan

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Eser sana ulaşamıyorum mail adrsin facebookun falan var mı? Senle 5 FEN D de aynı sınıftaydık