Hayatın içinde küçük molalar olmasa yaşadıklarımız çekilmez olurdu diye düşünüyorum.
Zaten bu günlerde sürekli düşünüyorum; dünümü, bu günümü, yarınımı.
Yarını düşünmek istemiyorum artık; şairin dediği gibi bir tek zaman var o da şimdiki zaman .
Ve şimdiki zamanı yaşarken küçük molalar hayatımı kurtarıyor bu günlerde.
Sabah erken kalkmak için söylenirken güneşin doğuşuna tanık olmak,
hane halkını işe ve okula gönderdikten sonra yalnız içilen bir sabah kahvesi,
dostlarla yapılan sohbet,
izlenen bir film, okunan bir kitap;
yeni bir kitap alma ve okumaya başlama heyecanı,
bir yerlere yetişmeye çalışırken karşıma çıkan deniz,
denizin üzerinde uzaklarda bir yelkenli ya da tekne,
akşam üzeri eve dönerken, üst geçidin üzerinden kafamı kaldırıp baktığımda batmakta olan güneş,
apartmanların tepesinden göz kırpan yeni ay ...
***
Örnekleri çoğaltmak mümkün.
Bu küçük molalar da olmasa çekilmez olurdu hayat ...
Hele bu aralar !!!
