20 Ekim 2011 Perşembe

UTANIYORUM ŞEHİDİM

 
Utanıyorum Şehidim,
Utanıyorum,
Yemekten,
İçmekten,
Senin annen ağlarken
... Gülmekten Utanıyorum!
 
Sanma ki;
Unutuyor,
Unutturuyoruz.
Unutanları barındırmaktan utanıyorum.
SEN; vatan için bizim için şehit olurken,
Seni Görmezden Gelenlerden Utanıyorum.
 
AZİZ NESİN

6 yorum:

Aynur (Küçük Hala) dedi ki...

Kendi bayrağımın altında, kendi ülkemde, kendi topraklarımda normal yaşayan biri olarak beni/bizi bu utanca boğan, tazecik fidanlarımızı hoyratça koparıp yürekleri yangın yerine çeviren hainler...Sizin de kendi utancınıza, rezilliğinize boğulacağınız, hesapların en kes(k)inini vereceğiniz gün gelecek elbet...

MAVİANNE dedi ki...

utanıyorum insanlığımdan

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Ne diyim Özlemcim, ne diyebilirim ki, sözün bittiği yeri yaşıyorum.
Anaların acılarını paylaşıyorum diyebilirmiyim, paylaşırsam acısı azalırmı ki?
Ne yazık ki acı yaşanır be gülüm, paylaşılmaz.
Keşke paylaşılan birşey olsaydı...

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Aynur (KÜÇÜK HALA) : Her savaşın sonu vardır, her gecenin sabahı olduğu gibi aynur'cum, bunun da bir kırılma noktası varır umarım daha fazla kan akmaz ...

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Mavi Anne: Ben de utanıyorum Mavi Anne'cim ...

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Yaşamın Kıyısında : Nur'cum çok haklısın acı yaşanır, paylaşılmaz.
Bu acı hepimizin kabullenemiyorum halen ...