6 Haziran 2011 Pazartesi

LOĞUSA HANIM





Fotoğrafta gördüğünüz anne kedi mahallemizin bu bahar ilk anne olan kedilerinden Loğusa Hanım.




Kendisi kedi olarak taşıdığı yüce annelik duygusuyla bütün mahallenin takdirini kazanmış; doğar doğmaz bebeğini çöp tenekesine atabilen bazı  insan cinslerine örnek gösterilebilecek bir kedidir.

İlk kez anne olduğundan, yavrusunu aşırı koruma eğilimine girmiş olup; yavrusuna düşkünlüğünden duygulanan mahalleliye : " N'oluyo kardeş ne bakıyosunuz bebeğimi emziriyorum burada, bundan daha doğal ne olabilir ki ?" edasıyla bakmaktadır.


Loğusa Hanım, duygularımızı değiştirmiştir.
 Mahalle sakinleri olarak hepimiz onun yavrusuna düşkünlüğü karşısında hani utanmasak neredeyse  önünde saygıyla eğileceğiz :)

Bu fotoğrafları çektikten sonra gözlerim öyle bir dolmuş ki, oğlum bile
" Ağlayasın geldi di mi anne benim gibi " dedi.

Çocuk haklıydı ağlayasım geldi çünkü oğlum doğdunda hastaneden eve geldikten sonra ilk bir  iki ay ben de aynen Loğusa Hanım gibiydim, oğluma yaklaşana sinir oluyordum :))
Çocuk benimdi kimse kucağına falan alamazdı işte o kadar !
Sonra sonra normale döndüm ...

Şimdi el birliği ile bütün mahalle Loğusa Hanım ve yavrusunu besliyoruz.

Bir kaç gündür asli görevimiz budur :)))


Hatta bu durum görevden çok sorumluluk haline gelmiştir !!! :)))







11 yorum:

aysema dedi ki...

Sevgili Özlem,
Bu sıralar bir kedi anne ve yavrusunun videosu vardı, izlemişsindir. Çok etkileyiciydi, seninkiler de öyle... Etkilenmemek olanaksız gerçekten.

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

İzlemez miyim hiç çok güzeldi. Bunlar da şahane, nasıl sahip çıkıyor yavrusuna görmenizi isterdim gerçekten çok özel..

Leylak Dalı dedi ki...

Mahallecek güle güle büyütün:)

Meyra dedi ki...

insanın yüreği güzel olunca her güzelliğe dokunmayı biliyor işte..ben bile duygulandım canlarım benim nasılda annesine sokulmuş:)) benim içinde o miniği mıncıklarmısın özlemcim tabi anne izin verirse;)

MAVİANNE dedi ki...

canımmm ne kadar güzel bir manzara değil mi
güle güle büyüsünler
gerçekten de mucize gibi
koruyup kollaması anne ne de olsa :))

Aydan Atlayan Kedi dedi ki...

Loğusa Hanım da yavrusu da pek tatlılar. Ne güzel fotoğraflar Özlem'ciğim ve ne güzel bir yazı...

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Ne kadar güzeller, ben bayılıyorum bu tablolara Özlem'cim ve hatta senin gibi gözlerim doluyor, sanırım annelik sanıldığından da yüce bir duygu.
Face deki paylaştığımız video varya ben onu her açtığımda izliyorum canım.
Güle güle büyütün yavruyu.

denizanasi dedi ki...

insanlık bunlardan ders alsa...keşke..

Defne Soysal dedi ki...

Aynen katılıyorum. İnanamıyorum gördükçe, kedilerdeki annelik içgüdüsüne, dışarı çıkmak için deli olan anne kedimiz, yavrusu kapıda arkasından bekınca geri dönüyor,yavruyu sevmek için biraz kucağımıza alıp sıkıştırdığımızda hafif bir miyavlamada yanında bitiyor, yemek yerken biraz yiyip fazlasını yavrunun yemesini bekliyor o doyunca geri kalanı yiyor. Dedim ya inanılmaz, anlatılmaz yaşanır.

ezgilimelodi dedi ki...

Kedilerden neden korkuyorum?
Küçüklüğüme inmek lazım:)
Yok,inmesek de güzel anılarım yok,kedilere dair.Hatırlıyorum yani:)

Pusulasız Hayat Kitap Sesleri dedi ki...

Leylak Dalı : Bunlar çok hızlı büyüyorlar yalnız Leylak'cım yaaa:)
***
Meyra : Ben de senin güzel cümlelerinden duygulandım Meyra'cım, çok teşekkürler...
***
Mavi Anne : Hem de ne mucize o kadar duyarlılıar ki anlatılır gibi değil ...
***
Aydan Atlayan Kedi : Çok teşekkürler Fulya'cım büyüdü bile yavru kedicik...
***
Yaşamın Kıyısında : Gerçekten çok özel bir duygu annelik anlatacak kelime yok, yaşanmalı Nur'cum...
***
Deniz Anası : Keşke Deniz'cim, keşke:)
***
Defne Soysal : Çok haklısın Defne'cim çok; nasıl sahipleniyorlar yavrularını inanılır gibi değil...
***
Ezgili Melodi : Çocukluk anıları geleceği şekillendiriyor, benim de kediyle ilgili hoş olmayan bir kaç anım var ama oğlum sayesinde aştım bunu. Şimdi neredeyse kediyi, köpeği koynuma alıp yatacağım inanır mısın Egi'cim?:))