ÇOCUKLUK ve İLK GENÇLİK KİTAPLARIMIN RESMİ GEÇİDİ

Tatile girdik ya oğlumun okuyacağı kitaplara göz attım geçen gün.

Şirin  öyküler  hepsi de, onun en çok sevdiği de Duman adlı bir köpeğin öyküsü.

Bir çırpıda kitap bitiren bir çocuk değil benim oğlum ama eline alıyor ya okuyor ya bu da bir şeydir.

Onun kitaplarla ilişkisini gördükçe çocukluk kitaplarım resmi geçit yapar gibi geçmeye başladı gözlerimin önünden.

Ayşegül serisi uzunca bir süre oldu hayatımda benim. Köpeği Fındık'la maceralarını unutmam mümkün değil ki.



İlk okul ikinci sınıfta Altın Masallar adlı bir masal kitabı almıştı babam. Altın Kitaplar Yayınevi'nin çıkarttığı masal serilerinden biriydi. Orada Danseden Oniki Prenses adlı masal çok etkilemişti beni.
( Neyinden etkilendiysem artık? :))

Milliyet Yayınları'nın cep kitapları vardı. İlkokulu bitirene kadar bu kitaplar en iyi arkadaşım olmuştu.
Gülten Dayıoğlu, Kemal Bilbaşar gibi yazarlarla farkında olmadan o dönemde tanışmıştım.
Yonca Kız ve Fadik çok severek okuduğum kitaplardandı.

Hiç unutmam, ilkokul 4. sınftayken şubat tatilimi  İzmit'te anneannemlerde geçirmiştim.
Dışarıda lapa lapa kar yağarken ben odun sobasının karşısındaki divanda merakla Küçük Kadınlar'ı okuyordum. Beth'in ölümünden çok etkilenmiştim.


Bir ara Fatoş, Basri ve Güngörmüşler'e takılmıştım ve her çocuk gibi Tommiks, Teksas'a.

Lise 2. sınıfda Beyaz Dizi çılgınlığına ben de dahil olmuştum. Ne zaman ki gerçek aşkın bu kitaplarda yazılanlar gibi olmadığını fark ettim bu beyaz dizi merakı da geçti gitti.

Beyaz dizi okuyan biri cep fotoromanları okumaz mı? Okur hem de âlâsını okur !!!

Franco Gasparri'miyidi neydi -adını yanlış yazmış olabilirim - aşıktık bütün mahalledeki kızlar ona.
Taaa ki mahallemizdeki yaşlı Ermeni Teyze bizi azarlayana kadar sürdü bu cep fotoroman maceramız.
-" Fransa'da okuma yazma bilmeyen kızlar okur cep fotoları o da resimlerine bakmak için, görmeyeyim bir daha elinizde " .
Severdik o teyzeyi  de, haklı buldum ve elime bile almadım o  zamandan beri!!

İlk aşkımı tanıdığımda klasikler de tanışmış oldum, benden beter bir kitap kurduydu kendisi.
Rus, Fransız, İngiliz Edebiyatı ile bu sayede tanıştım.
- " Unutma kendi ülkenin yazarlarını  da tanı mutlaka onları  da oku " derdi bana.
Genç yaşta gitmeseydi bu dünyadan, eminim halen iyi bir kitap kurdu olmayı sürdürürdü.

Karşıma hep okuma alışkanlığı edinmiş değerli arkadaşlar çıkardı hayat.
Blogspotta  da bu devam ediyor, ne yalan söyleyim bu durum beni inanılmaz mutlu ediyor.

Benim kitap konusundaki yazılarım hiç bitmez, utanmasam sabaha kadar yazarım.

Biraz sonra dört saat dersim var, üstelik sınav yapacağım, bu yüzden yazımı bitirir kaçarım:))