MUTLU HAYAT TELAŞLARI

Bayram geliyor yine.

Ben “el öpme bayramı” diyorum annemle babam Şeker Bayramı.

Sevinçliyim, çünkü herkeste bir telaş var. Ben de şeker ve çikolata yiyebileceğim diye seviniyorum.

Bir de okula başladım, heyecanlandım tabii, anneme belli etmedim ama yanaklarım kızardı heyecandan.

Harfleri seviyorum, hepsini de biliyorum. “Türkçe” si iyi olacak diyor annem ama ben rakamları da seviyorum.

Geçen gün annemi ağlattım.

“Zü” diye bir harf yoktur di mi anne? “Z” diye bir harf vardır dedim, “Z” nin yanına “Ü” gelince “ZÜ” olur, “R”nin yanına “A” gelince “RA” olur, “F”nin yanına da “A” gelince “FA” olur, sonra da “Z Ü R A F A” olur di mi anne dedim?

Annem ağladı.

Nedenini anlayamadım. Bu büyükler çok tuhaf.

Şimdilik okulda oyun oynuyoruz çok eğlenceli, daha sonra derslerimiz ve ödevlerimiz başlayacakmış, sanırım ödevlerden biraz sıkılacağım, mutlaka ödevlerimi yapmalıymışım, bu sorumlulukmuş annem öyle dedi. “Sorumluluk” ne demek diye soramadım anneme, çok soru soruyorum bu aralar çekindim, neyse bir ara sorarım, o hep sabırla cevap verir zaten.

Annem tatlı yaptı, soğuyunca şurubunu dökecekmiş.

Bir de hep telaşlı nedense, hep bir yerlere koşup duruyor.

Anneannem ve dedem eski bayramları konuşuyorlar. Galiba eskiden daha güzelmiş bayramlar. Annem de onlara “ Bir gün gelecek bu bayramları da arayacağız” diyor.
Bir şey anlamıyorum bu konuşulanlardan ama büyüyünce anlarım herhalde.

Ben yine de mutluyum.

Ben bayramları seviyorum herkesi bir araya topluyor diye. Bayram neden güzeldir diye sordum dedeme, “ Çünkü bayramlar özel günlerdir, özel günler insanların sevindiği günlerdir. Herkesin özel günü farklıdır, sevinçli oldukları anlar da farklıdır.Bayram sevincini herkes birlikte yaşar oğlum, bayram herkesin özel günüdür “ dedi bana.

Sevinçli olmak güzel şey biliyorum öğrendim ben, büyüdükçe bakalım daha neler öğreneceğim?