MACERA

İstanbul'daki evimizdeyiz. Zaman gece yarısını çoktan geçmiş.
Herkes uykuda; ben hariç. Elimdeki kitaba dalmışım.
Birden evin tepesinden gelen bir uğultu ve gürültü ile irkiliyorum.

Yok deprem değil, sanki apartmanın en tepesine uçak ya da helikopter iniyormuş gibi bir uğultu bu. Eşime sesleniyorum, kimbilir kaçıncı uykusunda? Duymuyor beni.

Üzerime bir şeyler alıp yukarı  çıkıyorum.
Terastayım şimdi ve yanılmamışım; uçak ya da helikopter değil ama terasa inen gökkuşağı renklerine bürünmüş bir uzay gemisi !!!
Şaşırıyorum; hemen aşağıya inip fotoğraf makinesini kapıyorum, eşimi sarsıyorum yok adam uyanmıyor inatla . . .
Tekrar yukarı  çıkıyorum; uzay gemisi halen orada.

 İçinde 4 kişi var. İki erkek, iki kadın.
Geminin fotoğraflarını çekiyorum, uzaylılar hiç de korkunç değil, üstelik bizim gibi insanlar.
Kadınlar çok güzel, erkekler yakışıklı.
Kadınlardan birini Carmen Elektra'ya  benzetiyorum. Sadece boyları  çok uzun Avatar'da olduğu gibi ...

Uzaylılar bana işaret ediyor; sanki uzay gemisinin kapısını açmamı istiyor gibiler.
Nasıl açılır ki uzay gemisinin kapısı? Daha önce açmadım da ...

O sırada kulağımda mekanik bir ses duyuyorum.
Evet evet uzaylılar benle konuşuyor; hem de Türkçe !!!
Bilmem kaç ışık yılı öteden; SYFPHON - X gezegeninden geliyorlarmış.
Gerçekten de gemiden çıkamıyorlarmış, kapıyı dıştan açmamı istiyorlar benden. Nasıl bir teknolojiyse artık !!!
Korkuyorum, aşağı kaçıyorum, bu sefer kararlıyım eşim uyanacak mutlaka, gerekirse kafasından aşağı bir kova su dökeceğim uyandıracağım onu.

Ve eşimi uyandırmayı başarıyorum , birlikte yukarı çıkıyoruz.
Gemi yok!!!

Uzaylılar gitmiş, ama nereden duydularsa bütün TV kanalları ve medya ordusu bizim apartmanın önünde, Türkiye'de UFO görüp uzaylılarla konuşan ilk kadın olarak tarihe geçiyorum.
Bir sürü kanalda akşam ana haber bültenlerine çıkıyorum. Gazeteciler peşimde.
Elimde fotoğraflarım da var, NASA bile benle irtibata geçmiş.
Ünlü olmak zormuş gerçekten, bunları yaşarken anlıyorum !!!

Her şey o kadar hızlı gelişiyor ki, inanamıyorum !!!

Birden o mekanik sesi tekrar duyuyorum.
Avatar kılıklı uzaylı arkadaşlar tekrar geleceklerini ve dünyalı kadınlarla ilgili araştırma yapacaklarını, beni de denek olarak seçtiklerini,  bir süre için gezegenlerine götüreceklerini ve fakat  mutlaka geri getireceklerini söylüyorlar. ( Kim bilir  kaç ışık yılı sonra tabii !!! )
Alıyor mu beni bir telaş ?
Ne işim var kardeşim benim uzayda?
Dünyadaki tek kadın ben miyim?
Ne yapacaksınız benle deney yapıp da?
Sıradan bir kadınım ben, anneyim, iyi okurum, amatörce birşeyler  yazarım hepsi o, hem oğlumun okulu açılacak üç hafta sonra, sorumluluklarım var benim.

Tamam uzaya meraklıyım; ilk okul üçteyken bir ara Mars gezegenine kafayı takıp babama teleskop bile aldırmışlığım da vardır, uzayda hayat olduğuna da hep inanırım, çocukken en sevdiğim dizi Uzay Yolu'ydu; ışınlanmaya bayılırdım bak; ama yok kardeşim, ben gelemem sizle uzaya muzaya diyorum; anlatamıyorum.

Offf n'apıcam ben şimdi? NASA'ya mı gitsem ne yapsam götürmesinler beni; offf ki offf !!!!

Kelimeler, cümleler birbirine karışıyor, kimseye derdimi anlatamıyorum.

Hava zaten sıcak ve ben kan ter içinde uyanıyorum !!!!

*****
NOT : Bayramın ilk gününün gecesinde gördüm bu rüyayı. Bayramda çok mu yoruldum acaba?