Bazen hiç ummadığı anda umulmadık bir şeyler iyi gelir insana.
Hem de öyle iyi gelir ki; “ vay be bu muydu beni mutlu etmeye yetecek olan “ dedirtir.
Geçen hafta sonu oğlumla kendimizce çok güzel bir şey yaptık.
Denize gittik, yüzdük yüzdük.
Bu bir şey değil tabii, deniz mevsimi çoktan açıldı burada, yüzmek yürümek kadar olağan şimdilerde bu şehirde.
Denizden çıkınca sahilde dalgaların kıyıya vuruşunu izledik ve deniz taşları topladık birlikte.
Çocukluğumdan beri çok severim deniz kıyısında taş toplamayı.
Çeşit çeşit, irili ufaklı taşları hiç üşenmez eve getirir , fanusların içinde saklardım o zamanlar..
Benim yenilikçi oğlum ise annesinin çocukken yapmadığı daha doğrusu yapmayı akıl etmediği bir şeyi yaparak eve getirdiği taşları sulu boya ile rengarenk boyadı.
Taşlar çok güzel oldu, sonra onları kavanoza koyduk.
Bana iyi gelen ve mutlu edense yıllar sonra deniz kıyısında taş toplamak oldu.
Aldığım iyot kokusu ile birlikte sanırım ruhumu besledim o hafta sonu.
Oğlumla sözleştik, ne zaman denize gitsek, önce yüzecek sonra taş toplayacağız artık ve o taşları eve getirecek ve boyayacak oğlum rengarenk…
Bu küçücük olaydan aldığım yaşam dersi tam da şudur :
Ruhu beslemek her koşulda insana iyi geliyor ve ruhun nerede, ne zaman, neyle besleneceği hiç belli olmuyor.
10 yorum:
ve küçük çocuklardan öğreneceğimiz şeyler hiç ama hiç bitmiyor öyle değil mi :)))
Taş boyama hımmm, bunu düşünmeliyim teyze:)
Ne güzel yapmışsınız denize gitmekle. Bende sınavdan sonra gidip tatil yapacağım bir güzel. Ruhumu besleyeceğim inşallah bende.Sevgiler canım.
o kadar taş toplardık çocukken denizden sonra onları eve taşırdık sahi neden aklımıza boyamak gelmezdi hiç...Hem taş toplamak her yaşımda iyi gelmiştir bana...
:))) küçük mutluluklarr süpersiniz siz anne oğul
Teşekkür ederiz canım:)
Vallahi gelmezdi.
Çakıl taşları çok güzel gerçekten:)
İYİ tatiller sana da canım.
Bence de:)
Kesinlikle bitmiyor, ne biçim beyinleri var bunların böyle:))
Yorum Gönder