"BEN"Lİ MİM

Ben de tam bunu düşünüyordum.

Kendimi anlatmayı, tuhaf dediğim hallerimi ya da bana öyle gelen hallerimi.

Bir türlü klavye ile buluşamıyor bu günlerde parmaklarım.

İzlediğim filmleri, okuduğum kitapları bile paylaşamaz oldum.

Sözü çok uzatmayayım, Leylak Dalı Nurşen’ciğimin taa Ankara’dan gelen mimi bana destek oldu bu konuda.

İşte ben, huzurlarınızda “ Ben” li mim :))

1- Makyaj, ruj ve parfüm takıntılıyım. bu durum – özellikle ruj- abartı ve takıntı durumlarını çoktan aştı, psikiyatri konusuna girmek üzerestrong>
2- Bağımlıyım, evet yanlış okumadınız ben bir bağımlıyım. İflah olmaz bir kitap bağımlısıyım. Kurtulamıyorum bu bağımlılıktan laf aramızda kurtulmaya da pek niyetli değilim.
3- Acaip bir anneyim. Fazla korumacı, çocuğun her şeyini kafaya takan bu konuda oğlundan farkında olmadan hayat dersleri alan bir anne. Gerçekten oğlum bu huyumu kendi farkında olmadan törpülüyor, bu da ayrı bir sonraki yazımın konusu olsun.
4- Hiç titiz değilim. Temizliği, düzeni çok severim ama bir yere kadar. Temizlik, titizlik uğruna kendini de etrafındakileri de kasan tipler vardır ya onlardan ol-a-madım hiç.
5- Kırtasiye delisiyim. Oğluma kalem vb. kırtasiye ürünleri almak için gittiğim kırtasiye dükkanından hâlâ kendime de bir şeyler almaya bayılıyorum.
6- Mutfaktan hiç çıkmak istemem. Özellikle kendi tariflerimi uydurup yapmaya bayılıyorum.
Şimdi sırada beyaz çikolata soslu, böğürtlenli pasta tarifi var. Bakalım becerebilecek miyim? ( Tabii çok profesyonel değil kendi çapımda. Bunun neresi tuhaf diyebilirsiniz, e hazır tarife bakıp pasta yapmak varken, ya da hazır pasta yemek varken, kendi kendine pasta uydurmak biraz tuhaf görünüyor gözüme )
7- Çok konuşurum, susmayı bilirim de; bazen dilime söz geçiremem. Geçen yıl oğlum ana sınıfındayken yeni yeni velilerle tanışıyorduk, erkek öğrencilerden birini çok ama çok yaşlı bir adam okuldan alıyordu. Bir gün bu bey ile çocukları alırken yine karşılaştık. Selamlaştık.

Kapıda çocukların çıkmasını bekliyoruz ben de laf olsun diye : - “ Siz O.’nun dedesi misiniz?” diye sordum, beyefendi nezaketle karışık sinirle -“ Hayır babasıyım!! “ diye yanıtladı beni . ( Sus değil mi a kadın sana mı kaldı, çocuğun babasını dedesini sormak?)
8- Çok sakarımdır. Evi boyamaya gelen boyacıların boya kovasına karpuz düşürmüşlüğüm vardır.

Gerisini hiç anlatmayayım.

Zaten Nurşen’ciğim 7 özellik demiş, gördüğünüz gibi ben sabaha kadar yazıp bu maddeleri üç haneli rakamlara kadar götürebilirim.

Neyse işte ben buyum
Kendimi ve sizi seviyorum.

Bu mimi, “Aydan atlayan kedi”, “ Cadılar kampı” nın güzel sahibi Belgin ve “ Yaşamın kıyısında “ Nur’cuğuma gönderiyorum.