SES

" Ölüm nedir ? " diye sordu.
" Sevdiklerimizi bir daha aynı bedende görememektir" diye yanıtladım onu.

***
Sonra düşündüm. Ölüm aslında sevdiklerimizin bir daha seslerini de duyamamaktır.

***
Babamın yoğun bakımda kaldığı süreçte, solunumunu rahatlatmak için boğazını açmaları gerektiğini söylemişti doktorlar. Bu süreç içinde babam konuşamayacaktı ancak tedavisi bitince açılan yer dikildikten sonra konuşabilecekti. Başlangıçta itiraz ettik ama mecburiyetten bu durumu kabul ettik. Babam yeniden nefes almaya başladı ama sesini kaybetti.

Onu ziyarete gittiğim anlardan birinde bana neden konuşamadığını sordu. O dönemlerde hep minik notlar yazdık birbirimize... Sonra bir anda her şey tersine döndü ve babam sesini geri kazanamadan  aramızdan ayrıldı.

***

Bu günlerde babamın en çok sesini özlüyorum ve ne yazık ki elimde hiç ses kaydı, video falan yok.
Benim kadar anılara, fotoğraflara düşkün biri böyle bir şeyi nasıl atlamış olabilir anlayamıyorum.

Söz uçar yazı kalır derler ya, ses ve görüntü de çok önemliymiş yeni yeni anlıyorum.

Bundan sonra sevdiklerimin seslerini ve görüntülerini de kaydedeceğim; ne tuhaf ve ne kadar farkındayız bilmiyorum ama aslında yaşadığımız her gün hızla anıya dönüşüyor.

Bol miktarda anı biriktirmek lazım yaşadıkarımıza dair.
Ses, fotoğraf, görüntü, yazı ... ne olursa ...