Öğrenciyim. Arkadaşlarımla aynı evi paylaşıyoruz ve kendi çapımızda mutluyuz.
Günlerimiz okula gidip gelmekle, ders çalışmakla geçiyor. Arada dersleri kaytarıyor muyuz? Tabii ki evet. Çok da inek öğrenciler değiliz yani.
Tek sıkıntımız ev yemekleri. Annelerimizin yemeklerini, börek, çörek ve keklerini özlüyoruz; fakat içimiz dışımız pide, lahmacun gibi ıvır zıvırla doluyor. Feci şekilde ev yemeklerine hasretiz.
Mutfak kültürü konusunda sıfırın altında bir düzeydeyim; fakat nasıl azimliyim, hevesliyim görseniz çok duygulanırsınız, anlatılır gibi değil !!!!!
Teflon tavalar yeni çıkmış o zamanlar tava böreği yapmayı falan öğreniyorum. Beceriyorum da. Üzerime bir cesaret geliyor anlatılır gibi değil !!!!
Bu hızla kek de yapmak istiyorum. Kek çok severim, halen de severim ne yalan söyleyim. Neyse çok gevezelik yapmayayım.
Pasta tenceresi buluyorum bir yerlerden. Hani şu ortası yuvarlak olanlardan, bir de limonlu kek tarifi öğreniyorum. Yaşasın benden mutlusu yok !!!
Giriyorum mutfağa. Malzemeleri teker teker koyuyorum.
Önce yumurtaları kırıyorum, akını sarısını ayırıyor ayrı çırpıyorum.
Mikser falan da yok o zamanlar; yumurta çırpıcı var, annem çok kullanırdı. Yan tarafında bir kolu vardı bızzzz bızzzz çırpardık yumurtaları.
Neyse yumurtaları çırptıktan sonra, süt ve un ekliyorum ...
O da ne? Benim kek hamuru sıvı oldu; krep hamurundan bile daha sıvı !!!!
Neyse demek böyle oluyor deyip; pasta tenceresine döktüm, pişirdim !!!!!
Sonuç rezalet !!!! Sıvı kek pişer mi hem de pasta tenceresinde ?
Kızlar eve geldiler. Halim perişan, nasıl mutsuzum anlatamam.
Neden sonra tarife bakmak aklıma geldi.
Meğer; tarifte yazan 1/ 2 su bardağı sütü, ben yanlış okuyup; 1 1/2 şeklinde koymuşum. Yani yarım bardak süt yerine 1, 5 bardak süt koymuşum. Garibim kek bu yüzden kek olmaktan çıkmış !!!!
Limonlu kek maceram hüsranla sonuçlandıktan sonra sanmayın ki cesaretim kırıldı. İkinci denememde başarılı oldum vallahi.
Geçen gün oğluma fotoğraftaki pastayı yaparken bu anım aklıma geldi.
Aslında benim mutfak maceralarım bitmez. Bir gün de sucuklu yumurta yaparken nasıl yangın çıkarma aşamasına geldiğimi anlatayım ...
Blog Not : Blog yazmayı ve okumayı özlemişim. Yaşanan onca sıkıntıdan ve babam gittikten sonra pek iyi geldi yazmak ve okumak ...
22 yorum:
Benim de kek yapma denemelerim çok. Annem evde yokken yapıp yaktığım pasta tenceresini rafın en üstüne kaldırdığım annem bulunca da saçını başını yolduğu çok olmuştur mesela.
Ya, aynı fikirdeyim, eline sağlık. Alalım şu limonlu kek tarifini, buralar limondan yıkılıyor.
Dalyan lı anne
Ne tatlı bir anı:))
Ben de kek yapmasını da yemesini de çok sevenlerdenim...
Bu pasta börek öğrenme aşaması benim açımdan zor oldu, poğaçalarım her nedense taş gibi olurdu :) hele bir irmik helva yapmıştım evlere şenlik..İşi tam yapamamak ne kötü durumdu, neyse şimdi düşünüp en azından kendime gülüyorum.
Yazmak gerçekten çok iyi gelir.
Benim de acıklı bir kek anım var.
Çok önemsediğim bir misafirim için hazırladığım keki yakmış, kömür görünümlü haliyle telaşla alt dolaba tıkıvermiş ve unutmuşum.Hemen bir ikincisini yaptım. Yedik içtik. Birlikte mutfağı toplarken arkadaşım dolabı açtı onu gördü, hafif bir bıyıkaltı tebessüm o kadar.
Ben magmalarda :)
Çok güzel bir anı gerçekten,işte azmin zaferi.Benimde vardır bir kaç anım bak kıskandım bende yazacağım bir gün :) belki de yazmısımdır bakmalıyım. Kesinlikle yazmak harika bir şey bazen yazasın gelmese de şu an benim gibi yazmak iyi geliyor ...
Öğrencilik anılarınızı yüzümde bir tebessümle, çok severek okuyorum.Sucuklu yumurta hikayenizi de bekliyorum :)
Yanık kek hikayelerinin yanına ben de benzer hikaye var. Tahminen 15 yaşılarındayım.Ocağın üzerine konulan ortası açık kek tenceresinde yaptığım kekler bir türlü pişmez bende çöp tenekesine yollardım.Annemde çok kızardı.Kızım acele ediyorsun diye.
Çok zor oldu benim de öğrenmem senin gibi bir sürü komik anım var :) çok beceriksizdim bir zamanalr ama şimdi gülerek hatırlıyorum.
Sucuklu yumurta anını bekliyorum :)
Ve evet yazmak-okumak iyi geliyor.
ne güzel anılar değil mi , o zaman ağladıklarımızaa şimdi gülmemiz de çok enteresan ...
Anılar bazen hüzünlendiriyor,bazen güldürüyor. İlk kekimi ne zaman yaptım acaba ? Hatırlamıyorum :) sevgiler.
Hüznün Tadı : Ah nedir bu annelerin bizden çektiği? :)
Oğlak kızları : Çok kolay internette falan benim yaptığımın daha bile güzelini bulabilrisin şeker anne :)
Baykuş Gözüyle : Ben de Natali'cim; hatta sana yorum yazarken havuçlu kek yiyorum :)
BAŞAK : İrmik helvasını ben de beceremmiştim Başak'cım :)
Asuman Yelen : Hem de çok iyi geliyor yazmak. Fakat sizin anı da şahane :)
Sevtap : Yaz sen de Sevtap'cım yaz biz de okuyalım :)
Gamze Esra ERsöz : Sucuklu Yumurta bir sonraki yazıda söz Gamze'cim. Bu gün İstanbul'un sisi ile ilgili bir anımı paylaştım :)
Parıldayan Kek : İyi ki fırınlar çıktı zaten, o tencerelerle işimiz çok zormuş meğer :)
Aslı Aslı : Yazmak çok geliyor Aslı. Sucuklu yumurta bir sonraki yazıda söz :)
Kitap eylemcisi : Yaşadığımız her şey hızla anıya dönüşüyor aslında :)
Asis :Anıların böyle bir tarafı da var değil mi sevgili Asis?
Yorum Gönder