ÖZLEM

Sen bunları örerdin hatırlıyorum; incecik bir tığın vardı benim de elimde bebeklerim ...
Ve sonradan hayatıma çıkmamak üzere giren kitaplarım.

Sen örerken aklıma bile gelmezdi örgü örmek .

Zincir çekmeyi öğretmiştin bana ondan bile sıkılırdım; diyorum ya varsa yoksa bebeklerim ve kitaplarım.
Şimdi yıllar sonra tam da örmeye bu kadar heveslenmişken eski eşyaların arasında  da buldum bu örneği.  Yastık kırlentiydi bu, sen gittiğinde  çocukluk sarayımdan, senin evinden almıştım. 
Artık ne sen varsın ne evin.

" İçinde yaşayan birileri varsa, mutfağında kaynayan aşı varsa o ev yaşayan evdir "  derdin .
Haklıymışşın ... hem de çok ...

Keşke yaşasaydın da bana bu örneği öğretseydin.

Ne tuhaf, bedenler toprağa karışıyor ama eşyalar hep  ölümsüz !!!
Seni hep çok özlüyorum anneannem. ..