15 Eylül 2015 Salı

HERKES GİTSE KİM KALIR ?


Çocuktum mahallemizde bir sürü arkadaşım vardı.  Yorgo, Meri, Sofia, Silva,  Tanya,  Zeynep,  Seher,  Nil ...


Madam teyze; -adı çok uzundu telaffuz edemezdik Madam Teyze derdik- bize Paskalya Çöreği yapardı renkli yumurtalar çok hoşuma giderdi. 
Nina,  Raşel ve Rosa teyzeler üst kat komşularımızdı. 
Yahudilerin oruç tutma zamanında bize hamursuz denen bir yiyecek yaparlardı çok severdim.

Üniversitede okuyan bir kızı vardı Nina teyzenin.  Matematik ödevlerime yardım ederdi. Sonra evlenip İsrail ' e gitti. Herkesten çok ben üzüldüm.

Sonra üniversite yıllarım başladı.  Üniversite hayatı çok farklıdır . Türkiye ' nin her yerinden arkadaşlarım oldu. Erzincan, Elazığ,  Ordu, Trabzon,  Samsun, İzmir,  Aydın,  Denizli ...





Hepsi - memleket - lerine tutkuyla bağlıydı. En iyi okul arkadaşım aleviydi. Muhteşem bir ailesi vardı. Onları kendi ailem kadar sevmiştim ki halen  görüşürüz.

Diyeceğim o ki; biz Anadolu ' yuz. Hamurumuzu Pir Sultan Abdal, Yunus Emre,  Hacı Bektaş Veli,  Mevlana yoğurmuş. 

İşgal altındaki topraklardan düşmanı kovmuşuz. Bizi kimse bölemez.

Günlerdir bu topraklardan gitmekten bahsediyor insanlar.

Bu coğrafya öyle bir coğrafya ki kimse hiç bir yere gitmez, gidemez. Bu kadar kalabalık bir coğrafyayı kimse kolay kolay bölemez.

Sahi herkes gitse geriye kim kalır ?




























Madam teyze -adı çok uzundu telaffuz edemezdik Madam Teyze derdik- bize Paskalya Çöreği yapardı renkli yumurtalar çok hoşuma giderdi.
Nina,  Raşel ve Rosa teyzeler üst kat komşularımızdı.  Yahudilerin oruç tutma zamanında bize hamursuz denen bir yiyecek yaparlardı çok severdim. Üniversitede okuyan bir kızı vardı Nina teyzenin.  Matematik ödevlerime yardım ederdi. Sonra evlenip İsrail ' e gitti. Herkesten çok ben üzüldüm.

Sonra üniversite yıllarım başladı.  Üniversite hayatı çok farklıdır . Türkiye ' nin her yerinden arkadaşlarım oldu. Erzincan, Elazığ, Trabzon,  Samsun, İzmir, Aydın,  Denizli ...

Hepsi - memleket - lerine tutkuyla bağlıydı. En iyi okul arkadaşım aleviydi. Muhteşem bir ailesi vardı. Onları kendi ailem kadar sevmiştim ki halen  görüşürüz.

Diyeceğim o ki; biz Anadolu ' yuz. Hamurumuzu Pir Sultan Abdal, Yunus Emre,  Hacı Bektaş Veli,  Mevlana yoğurmuş.

İşgal altındaki topraklardan düşmanı kovmuşuz. Bizi kimse bölemez.

Günlerdir bu topraklardan gitmekten bahsediyor insanlar.

Bu coğrafya öyle bir coğrafya ki kimse hiç bir yere gitmez, gidemez. Bu kadar kalabalık bir coğrafyayı kimse kolay kolay bölemez.

Sahi herkes gitse geriye kim kalır ?

3 yorum:

Makbule Abalı dedi ki...

Benzer düşünceleri "vcdan" adlı son yazımda ben de ele aldım. Ortak doğrularda buluşmak ne güzel.Sanal bir ortamda insan kendine yakın bularak nasıl da arkadaşlar benimsiyor.Daha sakin ve aydınlık günlere...

Adsız dedi ki...

Çok güzel ifadet etmişsin canım =)

maviye iz süren dedi ki...

Birçok medeniyete ev sahipliği yapmış ülkemiz için huzur ve barış diliyorum...