KÜÇÜK PUNTO SORUNSALI !!!

Eskiden böyle değildim ben.

Kendi kendime kitap okuma rekorlarım vardı.

Uzun yol seyahatlerinde iki tane kitap bitirmişliğim, küçük cep kitapları okumuşluğum çoktur.

Yazıların puntoları beni hiç ilgilendirmezdi. Üstelik çıplak gözle küçük punto, iri punto fark etmeden ne kitaplar okudum tahmin edemezsiniz.

Zamanla gözlerimi yordum tabii. Önce miyop başladı, sonra ona astigmat eşlik etti.
Ah o astigmat ahhh !!! Miyopa razı oldum astigmat yüzünden.

Miyop gözlerle en fazla uzağı göremezsiniz. Gözünüzde gözlük yoksa, karşıdan geleni tanımakta zorlanırsınız. Gözlük takıyorsanız sıkıntı yoktur zaten, ufkunuz genişlemiştir.

Ama o astigmat yok mu ? O ne beter bir şeydir öyle.
Çıplak gözle sürahiden bardağa su koyarken suyu dökebilirsiniz misal.  Şekiller birbirine karışır. Asla ve kâta lens takamazsınız astigmat yüzünden. Gözlüklerinizle iyi geçinmek durumunda kalırsınız.

Pekiiii bu miyop ve astigmat arkadaşlara yaş ilerledikçe bir de yakını görme sorunu eklenirse ne olur?

Küçük puntolu kitaplara veda olurr...

İşte o zaman ahhhh gençlik ahhh diye sızlanmaya başlarsınız. Aslında çok yaşlı falan değilsinizdir. İçinizde saklı duran küçük bir çocuk vardır. Çok şükür bedende bir problem falan yoktur ama gözleriniz yaşlanmaya başlamıştır artık.

Geçenlerde göz doktoruma gittim rutin kontrol için. Bunları konuştuk doktorumla.
Gözler kalbin aynasıdır derler ya;  aynı zamanda gözler insan yaşının da aynası bence.
Tabii herkeste aynı şeyler olacak diye bir durum söz konusu değil. Belki benim gibi okumayı söktüğünden beri sürekli okuyan birinin kaderidir bu.

Küçük puntolu kitaplar okuyamıyorum artık. Bu nedenle okumayı çok isteyip de vazgeçtiğim bir sürü kitap var. Yakında progresif gözlüklerimin üzerine bir de büyüteç koyacağım sanırım. Bu progresif gözlükleri başlangıçta kullanmak zor oluyor ama zamanla alışıyor insan.

Hayat böyle bir şey işte. Nelere alışmıyoruz ki ...