Oğlum doğduğunda onu büyütürken bir karar vermiştim.
Çocuğum küfürsüz bir ortamda büyümeliydi, saygılı ve terbiyeli bir çocuk olarak yetişmeliydi. Bu nedenle özellikle evde çok dikkat ettim. On en kızdığım zamanlarda " çilek kafalı ", " domates kafalı " gibi eğlenceli kelimeler kullandım ve sandım ki bu çocuk hiç küfür öğrenmeyecek !!!!!
Derken kreşe ve ana okuluna gitmeye başladı. Bir gün eve geldiğinde, oyuncaklarından birine " eşşoğlu eşşek " dediğini duydum. Dünya başıma yıkıldı !!!!
Oğlum nereden öğrendin deyince; arkadaşım A. dan duydum dedi. Tabii koruyucu, kollayıcı anneyim ya hemen yetkili öğretmenlerle konuştum. Benim oğlum küfür öğrenmemeliydi zira !!!
Ne kadar yanılmışım . Biz istesek de istemesek de dışarıdaki hayat çok farklı ve bu hayatın içinde küfür, kavga, dövüş ne ararsan var. Ne yazık ki, evde çok iyi yetiştirsen bile çocuk dışarıdan illa ki bir şeyler öğreniyor.
Şimdi tablet bilgisayarlar var artık. Orada oynadığı bir oyun var. Bu oyunda bir kaç kişi bir araya gelip klan oluşturuyor. Bir savaş ve strateji oyunu. Oyunu incelediğimde pek kötü bulmadım, sesim çıkmadı ama kurdukları klanda hiç tanımadığı çocuklarla oynuyorlar ve bir sürü ağza alınmayacak küfürler ediyorlar. Bir de bu küfürleri kısaltıyorlar.
Çocuk bana ikide bir anne AMK, ne demek ? O.Ç. ne demek diye sormaya başladı. Ben şimdi bunların açılımını nasıl anlatayım henüz 10 - 11 yaşındaki bir çocuğa ? Şimdilik sadece ayıp diyorum, hoş değil diyorum. Sen bu kelimeleri kullanma oğlum diyorum. Başka bir şey elimden gelmiyor. Daha doğrusu nasıl bir açıklama yapmalıyım onu da bilmiyorum.
Bazen düşünüyorum da; dışarıda öyle acımasız bir hayat var ki; acaba kurtlar sofrasına kuzu mu yetiştiriyorum? İnanın cevabını ben de bilmiyorum !!!!
16 yorum:
Özlemcim ne yazık ki sen ne yaparsan yap çocuklarımız küfür etmeyi öğrenecek ve hatta zaman zaman kullanacaklar da! Söylediğin şey çok doğru. Bir arkadaşım da bu konuya çok kafa yormuştu ve şöyle bir şey dedi oğluna: Oğlum, küfürlerin ne olduğunu bileceksin tabii ki ama etmeyeceksin. Ne yazk ki her şeyi de yasaklayamayız çocuklara. Ben de Kuzey'in i-pad den kafasını kaldıramamasına çok özülüyorum. Neyse ki okul zamanı elinden almama ses çıkarmıyor. Ama tabii ki şimdilik :)
Maalesef televizyondan, internette herhangi bir forumda dolaşırken, sokakta yürürken kulaklarına hep küfür çalınıyor çocukların.Önemli olan kullanmaması.Bir de son zamanlarda gözlemlediğim bişi var Özlem Hanım; çocuklar sırf özentiden diğer arkadaşları gibi olabilmek için küfrediyorlar ne yazık ki:(
Birde çocuklar küfür ettiğinde gülmeye başlıyorlar ya onlar da iyi bir şey söylediklerini sanıyorlar ve söylemeye devam ediyorlar..
Çocuğum yok ama bende etrafımdakileri gözlemliyorum da küfür çok yaygın oldu herkes küfür ediyor ve marifet sanıyorlar.
Çocuklar toplumsallaşırken toplumun öteki yüzünü, kavgacı ve küfürbaz kimliğini de öğreniyorlar ne yazık. Toplumun silahları, mücadelede sizden daha güçlü ne yazık.
Çocuklar da ergenlik öncesi güçlerini kanıtlıyorlar. Arkadaşları arasında kabul görmenin yolu bu.
"Cici çocuk" değil, "güçlü çocuk" olmak... Ama hiç üzülmeyin, gün geliyor, mantıklı ve ahlaki yolu seçiyorlar.Uygun arkadaş seçimleri her şeyi çözümlüyor.
Sizin gibi düşünen annelerin çoğalmasını diliyorum.
Sen ne yaparsan yap öğrenecek küfürleri. Bizlerin yapacağı küfürleri yok saymak değil de etmenin yanlışlığı üzerinde durmak. Toplumda yaşamak çok zor ve bu arada yeni yetişen neslin yaşam koşulları çok ağır. Aynı durumdan kızlarım da rahatsız. Ama kaçınılmaz son hepsini vuracak sonunda. Hele ki günümüzde çok daha zor Özlemcim.
Bende sizinle aynı fikirdeydim oğlum henüz küçücükken..küfür yok kaba söz yok olmayacaktı yetişeceği ortamda..çok şükür dediğiniz gibi özendim yakın çevrem dahi bu şekilde özenerek davrandı ama evet hayat sert zor acımasız ve küfür dolu..çocuklarımız belki kendi küfürlerini sarf etmeyecek belki evde bunları söylemeyecek ama bunların sarf edildiği ortamlarda büyüyecek çoğunlukla bi<den uzakta sanıyorum ki onları biraz da dış dünyaya uygun bir kıvamda yetiştirimek gerek..vaktinin ve ömrünün büyük kısmı evde değil dışarıda geçeceğine göre..
Küfür öğretelim demiyorum sadece küfrün küfür olduğunu öğretelim yeter..kullanıp kullanmaması tamamen iradesine ve kişiliğine bağlı..
Tamamen kendi tecrübelerimden anlatmam gerekirse, ayni korkulari yasadim. Yuvaya giderken degilde, okula basladiklarinda, bu korkularim su yüzüne cikti. Bunca emegim bosa cikti diye cok üzüldügüm zamanlar oldu. Ama zamanla taslar yerine oturdu. Tamam, disardan cok etkileniyorlar, ama o ailden alinan cekirdek egitim kalici oluyor. Disarda baska bir dünya var, bunu tanimalari gerekiyor. Uygulamak baska bir sey. Su anda 18 yaslnda olan iki oglumdada 6 yasina kadar verdigim emekleri görebiliyorum. Yani, korkmayin.. O küfürlerin cok cirkin oldugunu, o Güzel agzina hic yakismadigini söyleyin.. Yani kendisi hem o yasami, hem böyle bir yasami yasayarak ögrensin..
Özlem Öztürk : Aynen Özlem'cim anlamını bil ama kullanma diyorum ben de. Başka yapacak bir şey de yok şimdilik :)
Gamze : Bence de önemli olan kullanmaması . O özenti konusunda çok haklısın Gamze'cim ...
Nesrin : İşte o benim en kabul edemediğim davranış biçimi ve çok ayıpliyorum küfür eden çocuğa gülenleri ...
Makbule Abalı : Ne kadar güzel cümleler kuruyorsunuz . Güçlü çocuk olması onlar için çok önemli ve gerçekten kabul görmesi için de bu yoldan geçmeleri gerekiyor. Ben oğlumun doğru yolu bulabileceğine inanıyorum ama işte şekli doğru verebilmek çok önemli ...
Yaşamın kıyısında : Hem de çok zor Nurum. Aşacağız ama umudum var benim oğlumdan yana :)
Değmesin Yağlı boya : Çok haklısın, sadece küfürün küfür olduğunu ve ulu orta kullanmaması gerektiğini bilse bile şimdilik yeter galiba ...
Değmesin Yağlı boya : Çok haklısın, sadece küfürün küfür olduğunu ve ulu orta kullanmaması gerektiğini bilse bile şimdilik yeter galiba ...
Berfin Yalçın : Aynen öyle yapıyorum ve inanıyorum ki büyüdüğünde sizin ogullarınız gibi olacak o da. O potansiyel var sanki :)
ne kadar korumaya alınsa da yine kapıyorlar işte, hayatın acımasızlığı
Yorum Gönder