Önce eşi ile birlikte ciddi bir fizibilite çalışması yaptı. Evin, balkonların, pencerelerin etrafında epeyce dolandı.
Balkondaki boş saksılardan birinin içini beğendi olmadı nedense; vazgeçti, yatak odasının pencere pervazında karar kıldı. Pervaza bir kaç çerçöp koydu.
Artık yeni evi hazırdı. İki yumurtasının üzerine oturdu. Günlerce yumurta üzerinden kalkmadı. Arada sırada eşi olacak er kişi onun yerine yumurtaların üzerine oturdu -bu da insan neslinin erkek cinsi sorumsuz babalarına kapak olsun !!!! -
En sonunda yumurtalardan iki minik yavru çıktı.
İş yavruları yumurtadan çıkartmakla bitti mi? Bitmedi tabii.
Bir kaç gün yavrularını ısıttı. Ağzıyla onları besledi. Bu aşamada eşi de hep yanındaydı.
Fotoğraflarını çekmek istedikçe bana kızdı. Pencere camını "defol git" dercesine gagaladı.
Yavruyu koruma duygusunu iyi bildiğim için fazla üzerine gitmedim.
Yavrular şimdi büyüdü. Her sabah anneleri kahvaltıların yaptırmaya devam ediyor, baba hiç yalnız bırakmıyor. Pervazdaki güvercinler mutlu; akşama sabaha uçmayı öğrenecekler ...
*****
Bahar gelince bizim evde alışkanlık oldu. Mutlaka bir kaç tane civciv alınıp beslenir. Neyse ki eşim bu işlerden iyi anlıyor da sıkıntı yaşamıyoruz. Evde hayvan seven bir çocuk olunca, anne baba olarak onun bu sevgisini destekliyoruz.
Bu bahar da öyle oldu. Önce üç tane civciv alındı pazardan ... ve fakat bu yavruların anneleri yok, çok minikler, sıcağa ihtiyaçları var, üç gün içinde iki tanesi öldü. Ben penceredeki güvercinlerin anne sıcaklığını duyarak büyümelerine tanık olurken bu civcivler için çok üzüldüm. Bunları üç kuruş para kazanmak için satanlara demediğimi bırakmadım.
Eşim civcivlerin kuluçka makinesi civcivi olduklarını söyledi, dolayısıyla anneleri bir makine ama olsun. Yine de dünyaya gelen her canlı anneye ihtiyaç duyar diye bütün annelik duygularımla civcivlerin ölüp gitmesine tepki gösterdim.
Eşim onlara sıcak ortam vermek için civcivleri önce bir koliye koydu, sonra minik bir ampulle ısıtma düzeneği kurdu. yavrular o ampulün altında yaşıyorlar şimdi, ben de halen söyleniyorum. Ampul anne sıcaklığını veremez diye ...
****
Sahi anneler günü geliyor değil mi?
Doğadaki hiç bir canlı anne hakkını ödeyemez, onu bilir onu söylerim ve annelik sadece çocuğu dünyaya getirmek değildir de ...
Zaten biliyordum da mutlu güvercinler, öksüz civcivlerle tecrübe etmiş oldum !!!!
7 yorum:
Canlıların "var olma" mücadelesi ile ilgili ne güzel gözlemleriniz olmuş. Önce konut yapma, sonra canlının dünyaya gelişi, beslenme, korunma, savunma... Uzun bir süreç. Ancak tüm canlılar yaşama böyle tutunuyorlar.
Anne babasını örnek alan çocuğunuz için de paha biçilmez bir gözlem.
Yolu sizden yana düşen canlılara ne mutlu.Korunacaklar ve güven altında olacaklar. Ve ne mutlu size; her an anneliğe hazırsınız, anne gibi sevecen, anne gibi ilgili, anne gibi sabırlı...
Gündelik yaşama dair bir-iki gözlem, biraz duygu derken, derin anlamı olan çok hoş bir anneler günü yazısı çıkmış ortaya.
Bir anneler günü yazısı yazmak üzere otursaydın bilgisayar başına,bu doğallıkta ve güzellikte olmazdı belki.
Bende cok uzuldum simdi civcivlere ve civciv gibi sanssiz dogan cocuklara... Anneler gunun kutlu olsun canim.
Zaten bu aralar duygu seline kapılmışım, tarumar oldum şimdi.
Bildiğim halde sanki yeni duymuş gibi üzüldüm, neye mi
İnsanoğlu insana :(((((
Özlemcim,
bu arada unuttum canım, anneler günün kutlu olsun, oğluşunla daha nice nice anneler günü dilerim.
Ne güzel hayvanlar, değil mi? :)
Ve, ben de yeni serimin müjdesini vereyim. Kafa'da. Adı "Yok". Sizi "Ters Düz"ün çok değerli bir okuru olarak, buna da bekliyorum. Konu yine aile, sır ve aşk üçgeninde. :)
İnşaallah mücadeleyi kazanır ve yaşarlar...
Yorum Gönder