- " Nedir senin bu zamanla alıp veremediğin?" diye sordu.Şaşırdım, ne demek istediğini anlayamadım.
Şaşkın gözlerle baktım yüzüne - " Niye, ne oldu ki ?" diye sordum.
" Bir şey olduğu yok " diye yanıtladı beni ve devam etti.
- " Hep plan ve program içindesin, bu günde değil sanki gelecekte yaşıyorsun, bir kaç saat sonra, yarın, ertesi gün, bir ay , hatta bir yıl sonrasında geziyorsun.
Bir de bazen geçmişe takılıyorsun. Kendine zarar veriyorsun bence, dur biraz soluklan, kendine gel."
Keyfim kaçmıştı ama belli etmedim.
Sonra kendimi savunmaya geçtim.
" Plan yapmak zorundaydım, çünkü plan yapmak iyi bir şeydi.
En kötü plan bile plansızlıktan daha iyiydi. Yoksa her şey birbirine karışırdı.
Zaman hızla geçiyordu " ve anlatmaya devam ettim.
Sabırla dinledi beni ve sonra ;
- " Unutma" dedi,
- " Geçmiş geçmişte kaldı, gelecek ise daha gelmedi , bir tek zaman vardır o da bugündür sen bu günü yaşamalısın.
Dön de bir bak kendine, yarını planlamaktan, yaşadığın anın içinde neler kaçırıyorsun gör.
Bunu görebildiğin anda farkına varacaksın ki, hayat akıp giden bir nehir gibidir ve her nehir yolunu mutlaka bulur.
O akışa sen de kaptır kendini, suların eskittiği taş olma. "
Cevap veremedim.
Düşündüm söylediklerini .
Doğru -mu- ydu?
14 yorum:
Benim gözümde ZAMAN der ki,geçirdiklerini resmet,hissettiğin ANları kendine mal et,yüreğindeki yangınları çizdiğin resimlere,gözlerindeki yaşları kendine,benmerkezine akıt,umutlarını ise baş parmağına ve ufkuna emanet et...Susup konuştuğumuzda sadece ZAMAN bize şahit,ister elimizden kayıp gitsin ister göbeğimize bağ olsun ZAMANın ipleri hep bizim elimizde.ZAMANsa kadere eş,İnsan ve inanç da ZAMANa eştir.."Yürü ya kulum" diyecek bir ZAMANa hükmetmemiz dileğiyle...:)
Sevgiler Hocam...
Planlı yaşamaktan çoktan vazgeçenlerdenim ben. Çünkü ne zaman plan yapsam hayat zaten bildiğini okuyor ve ben elimde olan herşeyi kaçırmakla kalıyorum. Bir de plan yaptığında esnekliğini, uyum yapma kabiliyetini yitiriyor insan. Sanki herşey aklımızdakine göre gitmek zorundaymış gibi sinirlenip geriliyoruz. Aslında plansız olmanın en iyi yanı da bu galiba, esnekliğini korumak ve herşeye hazır olmak.
Şahin'ciğim, bu ne güzel yorum böyle, ne kadar doğru ve yerinde.
Çok teşekkür ederim.
İyi ki konuk oldun sayfama.
Sevgiler benden. :)
ohhooooooooo Özlem zaten bende bulunmayan özelliktir bu. Plan program yapmak. Hayatta iflah olmazım o konuda... Ancak bi sinema yemek falan planım olur ondan öte geçemez yani:)))
Yok ben bu aralar çok planlı olmaya başladım işim ve oğlum için ama ne gerek var yahu?
Kızdım kendime vallahi, sonra da bu yazı çıktı ortaya.
Bu arada, hoş geldin, ne iyi ettin de geldin:))
Sevgilerimle...
doğru elbet...geçmişin gölgesinde, geleceğin peşinde koştururken şimdiyi kaçırıyoruz ki asıl zaman "şimdi"dir...
Kesinlikle " bu günü yaşamak lazım".
Sevgilerimle...
ben plan nedir bilmedim bu yaşıma kadar,hep "anı" yaşadım. acaba plan program yapsa mıydım dediğim çok oldu...
acaba acaba,sen pişman mısın planlı yaşadığından?
Delfina'cığım, ben oğlum doğduktan sonra ve özellikle son iki - üç yıldır plan düşkünü oldum.
Anı yaşamak hep önceliğim olmuştur ama diyorum ya şu sonbir kaç yıldır plan tutsağı oldum.
Anı yaşamak daha güzel bence de, diyorum ya hayat akan bir nehir, her şey yolunu buluyor bir şekilde.
O nehirin sularının eskittiği taş olmak istemiyorum, bundan eminim.:)
Sevgilerimle...
Tümüyle katılıyorum. Yaşanılan an önemli olan. Dün nasıl ki geçmiş olmuşsa, yarın da bilinmeyendir. Bir takım şeyleri yapmayı düşünmek, hedefler koymak güzel.Gerçekleştirmek için bir çaba sarf etmekte güzel. Ama unutmamak gerekir ki plânlanmış bir şekilde yaşamak sadece mutsuzluk ve baskı oluşturur. Sadece insanın kendisini değil çevresini de mutsuz eder. Yaşam ders plânı gibi değil. Konular sürekli değişiyor. Siz uymaya çalıştıkça başkaları itiraz ediyor. Tüm bunlar olurkende çevrede ki herşey süratle değişiyor. Bu gün plânladığımız her şey bu değişim sürecinde değişiyor. O halde yaşamı plânlamak bizi eskitmekten başka bir işe yaramıyor diye düşünüyorum. Sevgilerimle.
O kadar haklısınız ki, yaşamı planlamak insanı eskitiyor.
Bunun farkına varabildim galiba en sonunda:))
Şimdiki zaman hepsinden değerli, çünkü bir daha tekrarı yok.
Teşekkür ederim paylaşımınız için.
Sevgilerimle...
İşte bu yüzden plandan vazgeçiyorum ben de.
Madem her şey olacağına varıyor, yaşayalım, görelim o zaman, hem şimdiki zamanı da kaçırmamış oluruz böylelikle elimizden.:)
Sevgilerimle Belgin'ciğim.
Ozlem, konusacak yazacak cok sey var bu ara; cok birikti. Okunacaklar da oyle, geriye donup arayi kapamaya calisiyorum...
Son tecrubemle sana sunu soyleyebilirim; at butun planlari cope! Gunu yasa! Ne kadar plansiz yasayabiliriz ki zaten gunumuz dunyasinda? Hayyam' dan bir rubai oku sen simdi, gerisi bos... bombos hem de...
Bir saniye sonra ne olacağımız belli değilken haftalar sonrasını programlıyoruz.Tamam programlı olmak iyi de 1 dakka sonrasını bilemeyiz kii.
Yorum Gönder