Bahar çok güzel geldi bu yıl bu şehire.
Çocukluğum aklımda günlerdir.
Dedemin evi çocukluk sarayım.
Bu evin çocukluk sarayım olduğunu o zamanlar bilmiyordum yıllar onu da öğretti.
Hanimelleri, güller, ortancalar .
Kanarya sesleri ve horoz ötüşleriyle güne uyanmak ...
Şehirde yaptığım küçük bir yürüyüş bugün
beni o günlere götürdü.
Bahar doğanın dirilişi bir nevi yeniden uyanış; benim için de geçmişe özlem sanırım ...
İsmimle müsemma olduğumu düşünürüm hep, özlemlerim hiç bitmez benim.
5 yorum:
ismimiz kişiliğimize yansıyor sanırım :)
hanımellerini çok severim, çocukluğumdur o benim..
fotolar da güzel ama kısacık yazarak ne güzel sölemişsiiin :)
Ah o özlemekler..
Çocukluk sarayları bir sırça köşk gibi.
Güzel şeylere duyulan ÖZLEM hiç bitmesin.
Sevgiyle...
İnstagramdan da görüyorum paylaşımlarınızı ve severek takip ediyorum. Keyfini çıkarın bu güzle ayların.
Yorum Gönder