Sahildeyim; deniz kenarında ve çocuklara bakıyorum.
-Bayram sonrasına ertelediğimiz tatilimize çıkıyoruz ve akabinde tatil dün geceden sonra burnumuzdan geliyor. -
Çocuklar; belki de dünyanın en masum varlıkları.
Hiçbirşeyden habersiz denizin keyfini çıkarıyorlar.
Anne ve babalar tedirgin ama onlar da çocuklarına birşey belli etmemeye çalışıyorlar .
Onlara; çocuklarımıza nasıl bir ülke bırakacağımız az çok belli oldu artık.
Çok üzgünüm dünden geceden beri ...
Onuru kırılmış hissediyorum kendimi.
Yazacak çok şey var ama yazamıyorum.
Tıpkı yazıma başlık bulamadığım gibi ...
Posted via Blogaway
16 Temmuz 2016 Cumartesi
BAŞLIKSIZ YAZI
Yazmak ve okumayı hayat serüveni edinmiş, oğluyla yaşadığı her anı içine çeken,anne,İstanbul'lu ama 25 yıldır Antalya'lı, yaşadığı şehre - sıcak yaz aylarını saymazsak- aşık, doğa tutkunu bir yaşam delisi...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
9 yorum:
Duygularımıza tercüman olmuşsun .
.karanlık Yıllar yaşam şeklimize dönüştürüldü
Aydınlık günlere ..... :((
Tek dileğim aydınlık günlere kavuşmak benim de. Ama umudum yok artık ...
İyi ki çocuklar henüz olan bitenin farkında değiller.
Ve umarım farkında olduklarında dünya değişmiş olur.
Ve umarım çağdaş bir dünyada yaşarlar sevgili öğretmenim. ..
Yaşama sevincimi kaybettim gerginim üzgünüm çocuklar çocuklarımız için...
Hiç sorma Esra 'cığım. Çok ama çok üzgünüm ...
yaşananlar çok derinden sarstı hepimizi...
Hiç sorma canım. Aydınlık günler görelim inşallah ...
Sevgiler ...
Hiç sorma canım. Aydınlık günler görelim inşallah ...
Sevgiler ...
Yorum Gönder