KAYIP ARANIYOR

Evde eşya kaybeder misiniz?
Çok sık yaşadığım bir durumdur bu.

Genelde kaybettiğim bir şeyi ararken onun yerine daha önce kaybedip aramaktan vazgeçtiğim bir başka eşyayı bulduğum da olur.  Bu durum çok eskiye, çocukluk hatta öğrencilik yıllarıma kadar dayanır.

Ben öğrencilik yıllarımda çok ama çok dağınık bir kızdım . Öyle böyle değil ama. Yeni nesil doktorların " hiperaktif " tanısı koyacağı cinsten üstelik.

Sevgili annem; " bu nasıl evlenecek de ev idare edecek" diye hayıflanırdı.

Ben de bir yerlerde, aslında dağınık olan insanların daha  zeki olduğunu okumuş mutlu olmuştum
.
  Yıllarca bu duyguyla avuttum kendimi :)

Neyse evlendim;  yıllar geçti,  anne oldum .

Birde baktım düzene önem veren bir kadına dönüşmüşüm.  Yıllar beni daha düzenli bir hale getirmiş.

Zaman içinde anladım ki; çocuğun varsa ev idare ediyorsan zeki de olsan aptal da olsan azıcık derli toplu olacaksın. 
Yoksa herşey arap saçına dönüveriyor.

Evde daha çok zaman geçirmeye başlayınca iyice domestik bir kadın olup çıktım.  Böylece annemin kuruntuları da boşa çıktı. 
Artık düzenli, tertipli bir anneydim.  Üstelik iş hayatına da devam ediyordum. 
Çocuk da yapmıştım kariyer de heyt be !!!

***
Yine de evde eşya kaybetmeye devam ediyorum.
  Zavallı ben !!!

Bir tane saç bandım var.  Evdeyken özellikle mutfakta  kullanıyorum. 
Dünden beri koyduğum yeri bulamıyorum. 
Yazın Irvin Yalom' un
Günü Birlik Hayatlarını okuyordum. 
Yine evin içinde kaybettim kitabı. 

Kuzenimin önerisiydi çok da beğenerek okuyordum. 
Yok uçtu kitap.

Geçenlerde oğlumun   ders kitaplarının arasında buldum. Oraya ne ara girdi ?
Bilmiyorum. 
Bildiğim kitabı okumak hevesim çoktan geçmişti.

Bu ev içi kayıpları ne zaman biter acaba?
Şaka gibi ama yaşlanıyor muyum,  çok mu koşuşturma içindeyim, yoksa ruhum halen 20 li yaşlarımdaki o kızın ruhu mu ?
Cevabı bulamıyorum. 



Posted via Blogaway