Ocak ayı doğduğum ay. Çocukluğumda doğum günü kutlamaları nedeniyle gelmesini iple çektiğim ay.
Aileme geç gelmemden dolayı günlerce doğum günümün kutlandığı, kocaman bir doğum günü pastası eşliğinde sevdiklerim, arkadaşlarım ve önce tercih olarak oyuncak fakat daha sonraki yıllarda illa ve mutlaka kitap olan doğum günü hediyelerim. Annemin üşenmeden aldığı doğum günü elbiselerim. E küçük bir kız daha ne ister?
Yıllar sonra doğduğum ayı sevmez oldum. Hatta mümkün olsa 24 Ocak 'ı takvimlerden silmek istiyorum. Tüm vakitsiz ölümler neden bu güne denk geldi ki?
Babamı kaybettiğim ay da ocak, amcam ve enistemi de.
Bu sabah gözümü açar açmaz Ergüder Yoldaş 'ı duydum. Yeni neslin hiç tanımadığı ana bizim çok iyi bildiğimiz değerli bir müzik adamı.
Üst üste gelince mi üzülüyor insan ?
Anladım ki bir süre sonra anılara sığınıyor insan .
Yıllar hızla geçip gidiyor ve eskiyoruz yavaş yavaş eksilerek.
9 yorum:
Ölüm hem yakın hem çok uzak.Ne sırası var.Ne yaşa bakıyor ne çocuğa.Babanız nurlar içinde uyusun. EvetErguder Yoldaş'ı duydum bu sabah.Üzüldüm.Aklıma parçaları geldi. Yeni yaşınız kutlu olsun.
Ben de sabah benzer duygular hissettim. Ve insanın sevdiklerinin gidince hayatın anlamsızlaştığı hikayesini hatırladım. Galiba cidden öyle. Allah gecinden versin, Sezen Aksu felan da gitse naparız diye düşündüm:-(
Yaşam böyle bir şey işte. Sürekli bildiğimiz, tanıdığımız ve sevdiğimiz insanlar gidiyorlar. Yaşam devam ediyor, acılarıyla eksiklikleriyle. Bu dünyadan Atatürk gitmiş dahası var mı?
Sanırım hiçbir ayı doğumlarla- ölümlerle damgalamamak lazım.Hayatın içinde her ayın iyi kötü yanları var. Bir sevdiğimiz ölüyor,aynı ay içinde bir sevdiğimiz doğuyor.Doğumlar ölümler hep iç içe. Babanızı rahmetle anıyorum. Anılarıyla yaşasınlar.
Bazen ölümler ardı ardına geliveriyor, nur içinde yatsınlar..
ah o eksilmeler...
Mekanları cennet olsun,nur içinde yatsınlar...
Canım Sevtap çok teşekkür ederim.
Canım Sevtap çok teşekkür ederim.
Yorum Gönder