SIRADAN VE SEVİMSİZ ...

Sıradan, nemli, sıcak ve sevimsiz bir gün oldu bu gün. 

Oysa sabah mutlu uyanmış evimizin doğuya bakan balkonundan gün doğumunu izlemiş, fotoğraf çekmiş  ve güzel dileklerde bulunmuştum. 

İçimdeki küçük Polyanna beni yalnız bırakmamış ve güne erkenden  mutlu başlamıştım.

İlerleyen saatlerde evdeki yemek, rutin temizlik işlerimi de halledip domestic ev kadını maskemi çıkarıp kitap okuyan kadın maskemi takmistim. Cep telefonuma indirdiğim hınzır programlarla kendi kendimle dalga bile geçmiştim !!!

Derken gündüz hiç açmadığım televizyonu açıp halen ve inatla koalisyon kurulamadığını öğrendim. Sinirlendim ... Boşu boşuna öldüklerini düşündüğüm şehitler geldi aklıma ... Bir de tesadüfen tanıştığım Suriyeli bir aile . Bu ailenin hikayesi ayrı bir yazı konusu olsun. 

Ev içinde bunlarla uğraşırken birden annemin sesini duydum. Annem karşı dairede oturur.  Karşı komdumdur yani.  Evin anahtarını kaptığım gibi annemin evine girdim.  Annemi yere düşmüş buldum !!!!

Öğlen şekerlemesi için uzandığı yatağından kalkarken dengesini kaybetmiş.  Düştüğü yerden kalkamamış.  Feryat figan bana seslenmiş ve ben onun sesini tesadüfen duydum. Duymaya da bilirdim ve daha kötü şeyler olabilirdi.  Yaşlılarda en korktuğum şeydir bu düşmeler.

Bütün öğleden sonramı annemle geçirdim.  Şimdi  biraz iyi neyse ki.

Hayat böyle bir şey işte.  Her şey güneşin doğuşu ve batışı arasında yaşanıyor aslında ...

Posted via Blogaway