EZİK MİYİM NE ?

Oğlumun arkadaşlarından birinin doğum günü  partisindeyiz.

 Velilerin bir kısmını tanıyorum, tanımadıklarım da var içlerinde;  hatta çocukları faklı okullarda okuyan, doğum günü sahibinin arkadaşları olan çocuk velileri de var.

Çocuklar kendilerince eğleniyorlar. mutlular, keyifleri iyi. Veliler de  birbirleriyle sohbet edip kaynaşmaya çalışıyorlar. 

Güzel bir ortam var.

 Laf dönüp dolaşıp çocuk başarısına geliyor. 

Bu konu açıldığında her bir anne gözüme pençeleriyle saldırmaya hazır dişi kaplan gibi görünüyor gözüme nedense ya da süpürgeli, eli maşalı cadı !!!

 Velilerden biri 85 puanın not olmadığını söylüyor. " 85 de not mu canım ? " diyor. 

Şaşırıyorum, özellikle bu sene müfredat o kadar ağır ki; oğlumun 85 aldığı derslerde sevinçten deliye dönmüşlüğüm  olduğundan;  sandalyemden aşağı kaykılıyorum,  eziğim ben ezik !!! 

Bir diğeri karnedeki 4 notunun zayıf olduğunu söylüyor. Karnenin hepsi 5 olmalıymış !!! 

Haydaaaa !!!! 

Eeee bizim karnede bu dönem  iki tane 4 olacak .
Gerçi çocuk takdir falan alıyor ama ne olacak şimdi ?  4 zayıfmış bak ben de yeni öğrendim, ezilmeye devam o zaman !!!!

Tüm bunlar olup biterken,  şükür ki bir veli yüreğime su serpiyor.

  Benim en başından beri savunduğum şeyi söylüyor.

 Sınavlara hazırlanmanın son bir iki yılda olamayacağını, bu hazırlığın ilkokul sıralarında başlayacağını, her şeyden önce çocuğa okuma alışkanlığı kazandırılması gerektiğini anlatıyor.

 Hiç bir şekilde anne baba kaygısının çocuğa yansıtılmamasını özellikle vurguluyor. 

Bu sözler o kadar hoşuma gidiyor ki,  hiç tanımadığım kadının boynuna sarılasım geliyor :)

Sonuç olarak ezik miyim, rahat mıyım bilemedim?

Bildiğim bir şey varsa; çocuğumun her şeyden değerli olduğudur. Varsın aldığı not düşük olsun, dersi sevsin yeter.
Okul dayatma olmasın ona,  ders çalışmak, kitap okumak  zevk olsun, eziyet değil !!!!!
Kendinle barışık, yaptığı işi seven, pozitif düşünen bir birey olarak yetiştirebilirsem onu ne mutlu bana ...