25 Temmuz 2013 Perşembe
BİR KARA KEDİ HİKAYESİ
Evimizin bir bölümü cadde üzerine, bir bölümü de ara sokağa bakar. Bu ara sokak pek şenliklidir. Kedileri de pek fazladır. On metre ötemizdeki kasap amcanın kedileri şımartmasından mıdır bilinmez; bizim mahalleye kedi cenneti diyebiliriz.
Antalya halkı kedi sevme ve besleme konusunda gözümde çoktan alabileceği en yüksek puanı almıştır.
Geçen günlerin birinde apartmanın girişinde bir kedi inlemesi duyduk.
Acı çeker gibi bir iniltiydi bu. Aşağı inip baktığımızda bir kara kedinin doğum yaptığını gördük.
Ne zaman doğum yapan veya yavrusunu emziren bir kedi görsem; oğlumun doğumu ve doğumdan sonraki üç ayım aklıma gelir. Hani kedilerin yavrularını koruma halleri vardır ya; kimseyi yanına yaklaştırmaz ben de aynen öyleydim; çocuğu kucağına alan herkese sinir oluyordum; eski yazılarımda mutlaka söz etmişimdir.
Neyse konumuz bu değil ben devam edeyim; bizim kara kedi kendine güvenilir bir yer olarak bizim apartmanın girişinde kuytu bir bölge seçmiş ve biz inip bakana kadar; dört tane yavruyu çatır çatır dünyaya getirmiş. Bu dört yavrunun ikisi kara ikisi de siyah ve tekir karışımıydı.
Zannımca, kediler aşk bebeği falan değil çünkü tekir olabileceğinden şüphe ettiğim baba ortalarda yoktu.
Fedakar kara kedi, eni konu bizim apartmanda yavrularını beslemeye başladı. Kendine yuva olarak su borularının içini seçmiş; zavallıcık bu sıcakta serin yer olarak su borularını tercih etmiş.
Nasıl fedakar bir anne, anlatamam size.
Yavrularının her birini özenle emziriyor, onları üşenmeden yalıyor, yalıyor pırıl pırıl yapıyor; ben ki titiz anneyimdir; vallahi onu görünce kendimden utandım !!!
Neyse biz mahalle halkı olarak bunları beslemeye başladık. Anne kediye mama, su falan verdik. Anne kedi beslendi, bebeler beslendi filan derken geçen akşam bir kedi ağlama sesi duyduk; abartısız sabaha kadar.
Sabah baktık ki, yavrulardan biri yok. Ya biri bakmak için aldı, ya da kayboldu.
Dün akşam da sabaha karşı yine ağlama sesi duyduk; ama ne ağlama !!!
Acı çeker gibi, doğum sancısı çeker gibi. Meğerse bizim kara kızın bir yavrusunu gece vakti araba ezmiş. Ölmüş yavrucuk; kedicik bu yüzden ağlıyormuş.
Bizimkinin şimdi iki yavrusu kaldı; onlara gözü gibi bakıyor, kollarıyla sararak emziriyor.
Loğusa kedi fotoğrafı çekmek ne kadar zormuş; elimde makine veya cep telefonuyla yanına gidince hırlıyor; bana kara tüylerinin içine saklanmış fosforlu sarı gözleriyle ; " Bana bak şimdi saçını başını yolarım senin; defol git burdan " der gibi bakıyor. Bu gün zorla yukarıdaki fotoğrafı çektim.
Yine hırladı; neredeyse özür dileyecektim kendisinden !!!
Şimdi apartman sakinleri olarak kalan yavrularla anneyi besliyoruz. Ama temizliği çok zor tabii. Sokağa atmaya da kıyamıyoruz.
Annelik ne tuhaf bir duygu, kedi de olsan insan da olsan fark etmiyor...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
17 yorum:
Bazı insanlar da anneliği hayvanların bu hallerine bakıp öğrenmeli bence.
Gerçekten de anneliği, korumayı onlardan öğrenecek kadar harikalar.
Bizdeki sultan papağanları da beni çok şaşırtmıştı.
anne ve babanın ortaklaşa bebeğe bakmaları mesela.ders niteliğindeydi.
Kediler umarım kaza bela olmadan büyürler.
Her canlı ne kadar değerli, insan hayvan bitki fark gözetmeksizin.
güzel bir gün diliyorum
Bazı insanlar da anneliği hayvanların bu hallerine bakıp öğrenmeli bence.
Gerçekten de anneliği, korumayı onlardan öğrenecek kadar harikalar.
Bizdeki sultan papağanları da beni çok şaşırtmıştı.
anne ve babanın ortaklaşa bebeğe bakmaları mesela.ders niteliğindeydi.
Kediler umarım kaza bela olmadan büyürler.
Her canlı ne kadar değerli, insan hayvan bitki fark gözetmeksizin.
güzel bir gün diliyorum
Hayvanlardan öğrenecek çok şey olduğunu zaten biliyordum ,şimdi siz de çok güzel bir şekilde doğrulamışsınız.Sağolun..
Sevgiler..
Çok üzüldüm yavru kedilere :( İnşallah kalanlar sağlıklı bi şekilde büyür.
İnsan dünyasında titiz, korumacı, şefkatli, fedaskar annelerin yanı sıra, evladını bırakıp giden, döven, aç bırakan, çalıştıran, satan annelere de sıkça rastlayabiliriz. Kediler dünyasında bu yoktur. Kızkerdseşim ve eşi kedileri doğum için eve alır. Senelerdir farklı davrananını görmedim.
Bu arada, Antalya kedilerinin gerçekten şanslı olduklarına ben de inanıyorum.
Sevgiler...
Bir ara bizim apt bir kedi yavruladı. Arka bahçemizde büyüttük. kedilere dediğin gibi yanaştığımızda annenin hırlamasını unutamıyordum.
Allah hiç bir canlıyı yavrusundan ayırmasın. Sevgilerimle
=) Bir yerlerde güzel yürekli insanların olduğunu duymaya da çok çok ihtiyacımızın olduğu zamanlarda ilaç gibi bir yazı... Umarım kalan bebekler sağlıklı bir şekilde büyür...
Bizim sokakta baktığımız bir kedi vardı.Bir gece bizim evin kapısının önünde aynen dediğin gibi bir ağlama duyduk. Bir kapıyı açtık ki ,bu kanlar içinde. İçeri almak istedik ama o bize bir şey anlatmak istiyordu. Bizi zorla tavan arasına götürdü. Orada doğum yapmış ve yavruların hepsi ölüydü. Onun o bakışını hiç unutamam.
ah canım ya,inşallah kalanları büyütmesi nasip olur,keşke evlat acısı yaşamıyaydı ama napalım kaderi buymuş:(
Mavianne : Mavi annem tek bir yavru kaldı; üç yavru da ölmüş çok üzgünüz :(
Mine Özgür: Çok farklı bir duygu annelik duygusu. Mine'cim kedi de olsa insan da olsa fark etmiyor ki...
Gamze : Gamze'cim tek bir yavru kaldı. Diğerleri ölmüş ...
Asuman Yelen : Antalya halkı gerçek bir kedi sever Asuman Hanım, ne güzel bir şey yapıyor kardeşiniz ve eşi.
Başak : Başak'cım hem öyle hem de yavrusunu hiç almasın Allah hiç bir canlının...
G.O.D. : Antalya hayvan seveme konusunda gerçekten duyarlı,, sevmeyenler de var tabii.
Yalnız yavrular tek kaldı, üç tanesi ölmüş, çok üzüldük...
Lale : Ahh Lale'cim, çok üzüldüm yaa.o bakışları onların çok ilginç zaten ...
Nalan İyidoğan : Nalan'cım tek yavrusu kaldı; ona da gözü gibi bakıyor inşallah ona bir şey olmaz...
Yorum Gönder