TEMİZLİK FİLİ

Sık sık yaşadığım bir durum bu.

Canım sıkıldığında kendimi kötü hissettiğimde temizlik yapma isteği.

Ama öyle rutin temizlik değil !!!
Dip temel, köşe bucak ...
Bütün pencereler açılacak, eve temiz hava dolacak önce.

Sonra temizliğe başlanacak. Evin her yanı kazınacak adeta. Çekmeceler boşalacak, düzenlenecek.
Resimde gördüğünüz temizlik fili gibi olunacak !!!
Bütün iş bittikten sonra ev çamaşır suyu, yüzey temzileyici, yumuşatıcı karışımı mis gibi temizlik kokacak ...

Tabii yorulunacak dibine kadar. Eller ayaklar tutmayacak, her yanım et kesiği olacak illa ki ...
Ancak böyle iyi hissedebiliyorum kendimi.

Etrafımda hiç bir şey iyi gitmezken, misal katliamlar zaman aşımına uğrarken, sevdiklerimi iyileştirmeye çabalarken belki de bu delice temizlik tutkusu  ruhumu arındırıyor ...

Kendimi yıllar önce bayıla bayıla izlediğimiz " Perihan Abla" daki Perran Kutman'ın sinirlendiği zaman temizlik yapan hallerine benzetiyorum.

Bir ara da üzgün olunca çok yerdim ben !!!
Bu durumun geri dönüşümünü kilo olarak fazlasıyla aldığım sonra geri verdiğim için; üzgünken, kızgınken yeme duygumu bastırdım .Yeme içme konusunda terbiye ettim kendimi yani.

 Neyse bu gün böyle bir gündü. Temizlendim paklandım . Yoruldum ama değdi. Ruhum da ben de iyiyiz ...

Şimdi okuma ve dinlenme zamanı.

Barış Bıçakçı 'nın "Bizim Büyük Çaresizliğimiz " romanına başladım. Bu güne kadar okumadığım için kızdım kendime.